کم شنوایی ناشی از نویز(NIHL)

کم شنوایی شغلی آنگاه مطرح می شود که یک یا دو گوش بطور کامل و یا ناقص به علت اصوات آزارنده شغل مورد نظر در طی اشتغال و یا در نتیجه ی آن دچار اختلال شنوایی شود.

►    این کم شنوایی شامل:

    1.ضربه ی صوتی (Acoustis Trauma)

    2.اختلال شنوایی حاصل از صوت (Noise Induced Hearing Loss)

    می باشد.

►    ضربه ی صوتی:

    این عنوان در مواردی به کار می رود که عارضه ی شنوایی حاصل تماس ناگهانی با انواع بسیار شدید انرِی صوتی باشد.

►    اختلال شنوایی ناشی از صوت:

    این عنوان برای نوعی ازافت شنوایی به کار میرود که حاصل تجمع ممتد آثار نامطلوب صوت طی زمان بردستگاه شنوایی است و به صورت عارضه ی حسی-عصبی و معمولا پس از سالیان طولانی تماس با سطوح غیر مجاز صوت ایجاد می شود و معمولا در دو گوش به یک اندازه عارضه ایجاد می کند.

آثار صوت در بدن

►    الف) آثار غیر شنوایی:

    در مراکز صنعتی پر صدا عدم توانایی در ارتباط گفتاری باعث ایجاد خطراتی از نوع نقص ایمنی شغلی محیط کار به علت عدم دریافت هشدار می گردد و ضمنا فرد دچار عوارض تنش های مربوطه می گردد که با برطرف شدن صدا و نیز تمایل فرد به سازش مرتفع می گردد.

►    ب) آثار شنوایی:

    در صورتی که دستگاه شنوایی در معرضصدا های شدید و آزار دهنده قرار گیرد در ابتدا تغییری موقت در آستانه ی شنوایی رخ می دهد که در صورت تداوم و یا تکرار می تواند به صورت تغییرات دایمی خودنمایی کند.

   عوامل مؤثر بر درجه و وسعت کم شنوایی ناشی از صدا

►    فرکانس صدا

►    شدت صدا

►    مدت زمان تماس با صدا

►    نحوه ی تداوم صدا

►    کیفیت محیط

►    سن و بیماری های قبلی فرد

►    حساسیت فردی

فرکانس صدا:

سر وصدا های غنی از فرکانس های زیر از همه خطرناک تر میباشند.

    اصوات سر و صدای صنعتی خیلی پیچیده هستند و طیف فرکانس های آن غالبا از فرکانس های مسموع گذشته به طرف امواج ماورای صوت یا برعکس مادون صوت نیز گسترش می یابد.

    در یک شدت معین اصوات با فرکانس زیاد  (صدا های زیر) به مراتب مضر تر از اصوات با فرکانسهای کم (صدای بم) می باشند.

شدت صدا:

طبق نظر Hood از شدت 90 دسی بل به بالا تمامی سر و صداها مضر و خطرناک می باشند. این در حالی است که امروزه دراغلب کشور ها 85 دسی بل را حداکثر مجاز سروصدا در کارگاه قبول کرده اند اما:

مدت زمان ارایه سر و صدا:

مدت اثر سر و صدا در صنایع یک عامل اساسی است چرا که سر وصدا به طور دایم در کارگاه وجود دارد و مسبب اصلی غیرقابل برگشت بودن ناشنوایی های مربوطه تداوم سر و صدا و مداومت اثر آن می باشد.

   اثر تداوم سر و صدا به حدی است که حتی یک صوت خالص با شدت ضعیفی معادل 50 دسی بل اگر مدت زیادی روی گوش اثر کند باعث ناشنوایی بعضی فرکانس ها می گردد.

نحوه ی تداوم صدا (ریتم):

با فرکانس و شدت برابر یک صدای مداوم و یکنواخت کم خطر تر از یک صدای منقطع و غیر یکنواخت می باشد.

کیفیت محیط کار:

سر و صدای حاصل در هوای باز قابل تحمل تر از سر وصدا در یک محیط بسته است.

   در یک محیط بسته به ویژه اگر جدار ها منعکس کننده ی صوت باشند تشدید اثر سر و صدا و پدیده ی روزنانس وجود خواهد داشت.

سن و بیماری های قبلی فرد:

►    بعد از 40 سالگی شکنندگی و آسیب پذیری گوش در برابر سر و صدا بیشتر می شود.

►    تمامی ضایعات گوش داخلی نیز عوامل مستعد کننده می باشند. مانند مشکلات شنوایی ارثی یا مادرزادی – صدمات شنوایی ناشی ازعفونت ها مثل اریون  زونا  مننژیت و... – صدمات شنوایی ناشی از سموم و دارو هایی نظیر جنتامایسین  سالیسیلات ها  کینین و...

حساسیت فردی:

این عامل از همه مهمتر متغیرتر و غیرقابل پیش بینی تر است. یک کارگر ممکن است در تمام عمر در محیط پر سر و صدا شنوایی کانلخود را حفظ کرده و کارگر دیگری به سرعت دچار اختلال شنوایی گردد.

   به اصطلاح میگویند این گوش ها نسبت به سر وصدا حساسیت داشته و شکنندگی خاص دارند. Fournier بیان کرده است که 15 درصد از پسران و 5 درصد از دختران جوان چنین نقصان شنوایی ای را از خود نشان می دهند که ناشی از زندگی ماشینی امروزه و تاثیر سر و صدای موجود در زندگی عادی است.

طبقه بندی ضایعات ناشی از صدا

►    الف) پوشش (Masking)

►    ب)تغییر موقت معمولی آستانه (Temporary Threshold Shift)

►    ج) تغییر موقت طولانی آستانه

►    د) تغییر دایمی آستانه (Permanent Threshold Shift)

►    Masking:

    که به مدت اعشاری از ثانیه رخ می دهد و به نظر می رسد که حاصل مرحله ی تحریک ناپذیری عصب شنوایی باشد.

►    T.T.S معمولی :

    بین دو دقیقه تا 16 ساعت طول می کشد. عارضه در تحریک با اصوات شدید تر از 70 تا 75 دسی بل رخ می دهد و با افزایش شدت به طور خطی با آن همراهی می کند.

►     T.T.S طولانی :

    در صورتی که تغییر آستانه به 40 دسی بل یا بیشتر برسد بازگشت طی 16 ساعت بعد هم کامل نخواهد بود و بازگشت کامل شنوایی ممکن است چند روز به طول انجامد.

مشخصات کم شنوایی موقتی ناشی از صوت

►    تغییر موقت آستانه (Temporary Treshold Shift) می تواند بین 0 تا 40 دسی بل باشد و در نوع صنعتی اکثرا بین فرکانس های 4 تا 6 کیلو هرتز رخ می دهد.

►    اکثر این تغییرات طی دو ساعت اول تمس با صوت رخ می دهند و طی یک تا دو ساعت اول استراحت نیز ناپدید می گردند.

►    اصواتی که باعث تغییر موقت آستانه نمی شوند قاعدتا صدمه ی دایمی نیز ایجاد نمی کنند و نیز ادیوگرام حاصل از تغییر موقت آستانه معمولا شبیه ادیوگرامی خواهد بود که در صورت ایجاد ضایه ی پایدار شنوایی بدست می آید.

►    P.T.S :

    در این حالت صوت به مدت و شدت کافی بر شنوایی اثر کرده است و بازگشت شنوایی رخ نخواهد داد و کم شنوایی از نوع حسی-عصبی بوده و بر حسب مورد در آن رکروتمان و  وزوز موجود است.

مشخصات کم شنوایی دایمی ناشی از صوت

►    مرحله ی ابتدایی آن با افت شنوایی مشخص در محدوده ی فرکانسی 3000 تا 6000 بویژه 4000 هرتز آشکار می گردد.

►    اکثرا بیمار از وزوز و تغییر کیفیت شنوایی شاکی است که با دور شدن از محیط پر سر و صدا بهبود می یابد .

►    به ندرت ممکن است درد عمقی گوش و یا سرگیجه همراه عارضه شود.

►    با پیشرفت کم شنوایی در دو سوی منطقه ی آزرده گسترده می شود و افت شنوایی و وزوز پایدار می گردد

نحوه اثر صوت بر شنوایی

برای توجیه نحوه ی اثر صوت بر شنوایی دو نظریه ی مهم ارایه شده است.

   در هر دوی این نظریات سلول های مویی به ویژه سلول های مویی خارجی در معرض صدمه میبا شند:

   1.نظریه ی مکانیکی

   2.نظریه ی شیمیایی

►    نظریه ی مکانیکی:

    در این نظریه معتقد به ضربات مکانیکی در حد سلول های مویی و از بین رفتن تدریجی آنها طی زمان و کم شنوایی ناشی از آن می باشند.

►    نظریه ی شیمیایی:

    در این نظریه معتقد به ایجادمواد سوختی واسطه ای در نتیجه ی تماس با صوت شدید و تجمع آن در گوش داخلی و یا نقص تولید مواد لازم برای تخلیه ی مواد واسطه ای و در نتیجه اثر سو آنها بر سلول های مویی می باشند.

   این نظریه اکنون طرفداران بیشتری دارد.

درمان

►    در مورد تغییر موقت آستانه بسیار ساده و آن قطع تماس با صوت به مدت کافی و کنترل میزان صوت در محیط و کنترل ادیومتریک مداوم افراد است.

    در صورتی که این نکات قابل اجرا نباشد گوشی های محافظ تا حدی در کم کردن آثار صوت مؤثرند.

►    در مورد ضایعات پایدار درمانی وجود ندارد و فقط می توان به لب خوانی و سمعک و امثال آن اندیشید

استفاده از وسایل حفاظت انفرادی گوش ها

►    استفاده از این وسایل تا حدی برای کارگر مشکل است اما شخص را به ویژه از خطر صدا های زیر (نه به صورت کامل و از همه ی فرکانس ها) حفاظت می کنند.

►    این وسایل شامل:

   1. کلاه ها و کاسکت ها

   2. وسایلی که فقط روی گوش ها را می پوشانند (ear muffs)

   3. وسایلی که در داخل گوش قرار می گیرند (ear plugs)       

    می باشند.

►    کاسکت ها و کلاه ها:

    کاسکت ها موثر ترین وسایل استحفاظی دستگاه شنوایی هستند و معمولا برای حفاظت این دستگاه در برابر سر و صدای فوق العاده شدید مورد استفاده قرار می گیرند.

    بعلاوه کاسکت ها از نظر حفاظت سر نیز مفید بوده و مانع وارد   آمدن صدمات به آن می شوند.

►    وسایلی که فقط روی گوش ها را می پوشانند:

    این وسایل اصولا به علت سبکی و سهولت استعمال مورد استقبال کارگران می باشند.

    قدرت استحفاظی این دستگاه ها در برابر فرکانس های بالا خیلی بیشتر از فرکانس های پایین است به طوری که در فرکانس 1000 قدرت استحفاظی آنها از قدرت وسایلی که در داخل گوش قرار می گیرند کمتر است.

►    وسایل استحفاظی که در داخل گوگوش قرار می گیرند:

    اگر این وسایل بطور مناسب انتخاب شده و به نحو خوبی به کار گرفته شوند قادرند تا حد قابل توجهی از شدت صداهای با فرکانس بالا و پایین هر دو بکاهند که البته در مورد فرکانس های بالا قدرت حفاظتی آنها بیشتر است.

همراه با تحقیقات جدید!

►    نتایج تحقیقات اخیری که توسط دکتر جوزف میلر (Dr.Josef Miller) در بخش انیسیتو شنوایی دانشگاه میشیگان انجام شده است تاثیر به سزای مصرف همزمان ویتامین های A , C , E ,Mg را در کاهش ابتلا به NIHL با اثبات رسانده است:

►    میزان گسترش NIHL در ایالات متحده در چند سال اخیر روند معنی داری را نشان نمی دهد. این در حالی است که شیوع عارضه نسبت به 20 سال پیش رشد چشمگیرتری را نشان میدهد.

  گرداورنده:  رستمی دانشجوی شنوایی شناسی

اتواسکلروز

یک بیماری بافت کپسول استخوانی است که طی آن استخوان طبیعی جذب شده و استخوان غیر طبیعی جایگزین آن می شود.این استخوان عروق خونی فراوانی داشته و از استخوان معمولی لابیرنت رشد و نمو بیشتری می نماید. در این بیماری به احتمال فراوان صفحه ی رکابی در دریچه بیضی فیکس می گردد.این بیماری معمولا به صورت دو طرفه و قرینه ایجاد می شود.

علائم:

کاهش شنوایی انتقالی_وزوز_در بعضی از بیماران درک شنوایی در محیط پر سر وصدا افزایش می یابد!!

تشخیص:آزمون ادیومتری_تمپانومتری(تیپ as یا در موارد پیشرفته تیپ b )_ازمون دیاپازونی رینه منفی_اتوسکوپی(علامت شوارتز یا همان لکه قرمز در پرده)

درمان:بهترین روش درمانی جراحی است که استاپدکتومی نام دارد_همچنین استفاده از سمعک نیز در این بیماران با توجه به شرایط خاص بیمار توصیه می گردد.

وزوز و تغذیه مناسب

می‌توان روی را از مواد غذایی زیر بدست آورید:

صدف خوراکی، همه غلات، حبوبات، آجیل، تخم مرغ و ماهی

ویتامین آ : 2000 واحد در روز

کلیه ویتامین دی: 100my روزانه

منیزیم: 50my در روز

روی: روزانه 3my

اسید چرب امگا 3: روزانه 3 گرم

مواد غذایی مناسب برای افراد مبتلا به وزوز :

کنجد سیاه، لوبیای سیاه، صدف خوراکی، جو پرک شده، آبنات نرم و با طعم میوه، سیب‌زمینی‌هندی، دانه نیلوفر‌آبی، شاه بلوط، انگور، چغندر، هویج، کنگر، لیمو، زردک و آب‌تره. مواد غذایی که افراد مبتلا به وزوز می‌بایست از خوردن آن اجتناب کنند. غذاهای حساسیت زا و داغ، غذاهای پرادویه یا چرب ونرم، قهوه، چایی و نوشیدنی‌های دارای کافئین، الکل.

کلام آخر اینکه:

اگر شما احساس می‌کنید با خوردن غذاهای خاصی وزوز گوشتان شدیدتر می‌شود برای حصول اطمینان بیشتر بهتر است مجدداً آن را امتحان کنید. برای این منظور به مدت سه هفته آن غذایی را که گمان می‌کنید ممکن است باعث بروز مشکل در شما شود از برنامه غذایی خود حذف کنید. سپس ظرف سه هفته بدن را به همان مقدار قبلی وارد برنامه غذایی خود نمایید بعد از این مجدداً آنها را حذف کنید و بازهم جایگزین نمایید. با انجام این کار اکنون به خوبی می‌توانید بفهمید که آیا نسبت به آن غذای خاص حساسیت دارید یا خیر؟ 

منبع: http://iranaudiology.blogfa.com 

دوازدهمین کنگره بین المللی شنوایی شناسی ایران

  دوازدهمین کنگره بین المللی شنوایی شناسی ایران

همکاران گرامی، دوستان عزیز؛

مفتخر هستیم که از طرف کمیته برگزار کننده دوازدهمین کنگره بین المللی شنوایی شناسی ایران، صمیمانه از شما دعوت نماییم تا در این کنگره عظیم و بین المللی که در تاریخ 12-10 اردیبهشت ماه سال 1392 در مرکز همایش های بین المللی رازی تهران و با حمایت دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور، مراکز تحقیقاتی و سازمان های مرتبط برگزار می گردد شرکت نمایید.

طبق رسم سالیان گذشته، تلاش خواهیم نمود تا بالاترین کیفیت علمی و مشارکت همه جانبه همکاران شنوایی شناس را به منصه ظهور برسانیم. کمیته علمی برنامه ای را سازماندهی نموده است که تمامی حوزه های کلیدی شنوایی شناسی در آن پوشش یافته و سعی خواهد شد تا ارتباط دوجانبه ای بین شنوایی شناسان بالینی و دانشمندان تراز اول بین المللی برقرار گردد.

برنامه علمی کنگره مشتمل بر دوره های آموزشی کوتاه مدت، سخنرانی های آزاد، سخنرانی مهمانان درجه اول بین المللی، کارگاه ها، تازه های تکنیکی و ارایه پوسترهای علمی می باشد. با به هم پیوستن همکاران شنوایی شناس داخلی و مهمانان و مشارکت کنندگان منطقه ای و بین المللی، این کنگره متمایز، فرصتی بی بدیل برای گفتگوهای علمی فراهم خواهد نمود. علاوه بر برنامه های علمی، نمایشگاه جانبی تجهیزات شنوایی شناسی با حضور تمامی شرکت ها، امکان آشنایی با آخرین محصولات کمپانی ها و پیشرفت های صورت گرفته در تجهیزات شنوایی شناسی را فراهم می نماید.

امیدواریم شاهد حضور تمامی شما عزیزان در این کنگره بین المللی که به باور ما برنامه ای بسیار موفق و تاثیرگذار خواهد بود باشیم. منتظر حضور شما همکار گرامی و خانواده محترمتان در دوازدهمین کنگره بین المللی شنوایی شناسی ایران هستیم تا با یاری هم، این گردهمایی را به موفقیت و وحدتی بزرگ برای جامعه شنوایی شناسی تبدیل نماییم. باور داریم که این کنگره را ارزشمند و لذت بخش خواهید یافت.

منتظر دیدارتان هستیم! 

دکتر زهرا جعفری (دبیر علمی)                 محسن احدی (دبیر اجرایی)

شانزدهمین سمینار سراسری دانشجویان شنوایی شناسی ایران

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

دانشکده علوم توانبخشی

با همکاری انجمن های علمی و دانشگاه های علوم پزشکی کشور

بر گزار می کند.

شانزدهمین سمینار سراسری دانشجویان  شنوایی شناسی ایران

8 اسفندماه 91

تالار امام خمینی (ره)

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

رئیس همایش

مرضیه شریفیان البرزی

دبیر علمی

مهری ملکی

دبیر اجرایی

آزاده جعفری صیادی

محسن عزیزاللهی

جرم گوش و راه های درمان آن

جرم گوش مفید است یا مضر؟ 

پاک کردن گوش 

شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که هر از چند گاهی احساس می‌کنند گوششان از موم(جرم گوش) پُر است و دیگر نمی‌توانند خوب بشنوند و سعی می‌کنند با گوش پاک کن یا هر وسیله دیگری، خود را از شر این مشکل رها کنند.

این کار اگر چه خیلی متداول است، اما به هیچ عنوان یک روش علمی نیست. این کار آنقدر شایع شده که متخصصان مجبور شده‌اند به‌تازگی دستورالعملی برای رفع آن صادر کنند.

اگر شما هم دوست دارید از دست این مشکل راحت شوید، متن زیر را بخوانید.

بدن انسان ساختار شگفت انگیزی دارد که موم گوش(ear wax که در اصطلاح عامیانه به آن جرم گوش می گویند) یکی از پیش پاافتاده‌ترین آنهاست. بسیاری از افراد تلاش می‌کنند تا به هر شکلی، با پنبه یا چوب کبریت، این موم را از گوش خود خارج کنند، اما حتی همین ماده ی زرد‌رنگ و چسبناک که به‌نظر بی‌اهمیت است، در بدن وظیفه‌ای دارد. موم گوش، برخلاف نام غلط‌اندازش، از موم ساخته نشده، بلکه ترکیبی از یک سری مواد است که از غدد عرق و چربی پوشاننده مجرای گوش ترشح می‌شوند، به اضافه ی لایه‌های کنده شده پوست و تکه‌های مو.

این ماده که در یک سوم خارجی بخش غضروفی مجرای گوش ترشح می‌شود، به‌عنوان یک پاک‌کننده و ضدعفونی‌کننده خودکار عمل می کند. علاوه بر این از قسمت‌های حساس مجرای گوش محافظت کرده و آن‌را چرب و نرم می‌کند.

معمولا موم اضافی گوش، بدون نیاز به دستکاری، راه خود را به بیرون گوش پیدا کرده و با حرکات فک از جمله جویدن به سمت بیرون رانده می شود و تمام گرد و غبار، اجسام خارجی و آلودگی‌ها را هم با خود خارج می‌کند. این ماده به تدریج از سوراخ خارجی گوش بیرون ریخته و خشک می‌شود. در این حالت پاک کردن این موم اضافی که از گوش خارج شده اشکالی ندارد، اما نباید در داخل مجرای گوش به‌دنبال این ماده بگردید، بلکه توصیه می‌شود تنها وقتی آن‌را تمیز کنید که از گوشتان خارج شده است. 

مومی علیه باکتری و قارچ 

مطالعات نشان داده که موم گوش بر بعضی از باکتری‌ها اثر باکتری‌کشی دارد. در ضمن محققان متوجه شده‌اند که این ماده خاصیت ضد‌ قارچی هم دارد. به‌نظر می‌رسد این اثرات ناشی از وجود اسید‌های چرب اشباع و ایزوزیم‌ در موم گوش و به‌خصوص خاصیت اسیدی آن باشد. با اینکه موم گوش که متخصصان به آن سِرومِن (ear cerumen) می‌گویند، مفید و لازم است، اما زیادی آن هم مشکلاتی ایجاد می‌کند. 

دستکاری خطرناک 

متخصصان توصیه می‌کنند اگر تجمع موم گوش باعث ناراحتی شما شده و علائمی ایجاد کرده، به جای اینکه خودتان با استفاده از پنبه و گوش پاک کن به جانش بیفتید، به پزشک مراجعه کنید. انباشته شدن این ماده در گوش می‌تواند علائمی مثل درد، خارش، احساس پُری گوش، کاهش شنوایی و حتی وزوز و صدای زنگ را در گوش به وجود آورد.

اما دستکاری گوش با اجسام تیز و گوش پاک‌کن نه تنها کمکی به حل مشکل نمی‌کند، بلکه باعث تحریک گوش و ترشح بیشتر موم و حتی عوارض دیگری از جمله عفونت و آسیب مجرای گوش می‌شود.

درمان راه دارد

درمان مؤثر با استفاده از مواد حلال موم و خیس‌کننده گوش انجام می‌شود. پس از اینکه با توصیه پزشک چند روزی از این مواد در گوش خود ریختید، ممکن است موم خود به‌خود از گوش خارج شده و مجرا باز شود. 

اما اگر خودبه‌خود باز نشد، وقتی که موم نرم‌تر شده و چسبندگی کمتری پیدا کرد، آن وقت است که پزشک با استفاده از آب ولرم که توسط سُرَنگ مخصوص شست‌وشوی گوش با فشار به داخل مجرا رانده می‌شود، موم را از مجرا بیرون می‌آورد.

جهت سرنگ باید طوری باشد که آب از قسمت بالا و عقب مجرا حرکت کرده و تمام مجرا را هنگام خروج پاک کند.

دمای این آب باید با دمای بدن انسان یکسان باشد، وگرنه در هنگام شست‌وشو باعث ایجاد سرگیجه خواهد شد.

مواردی که مجرای گوش باریک بوده یا پرده گوش پاره شده باشد، کار پزشک سخت‌تر می شود و باید از وسایل خاصی برای خارج کردن موم استفاده کند. علاوه بر این در بعضی از افراد هم نباید از روش شست‌وشو استفاده کرد مانند افراد دیابتی و کسانی که ضعف سیستم ایمنی دارند. 

در این صورت با مَکِش (وَکیوم) و وسایل کوچک مخصوصی مانند کورت(curette)- که دارای میکروسکوپی برای مشاهده مجراست- هم می‌توان موم را خارج کرد. البته فکر نکنید می‌توانید دست به کار شده و با جاروبرقی و سوزن، موم را از گوشتان درآورید.

این کار هم خالی از خطر نیست و تنها باید توسط یک پزشک متخصص حرفه‌ای انجام شود.

عفونت گوش خارجی، درد، سرگیجه، وزوز گوش و پارگی پرده گوش از عوارض ناخواسته ی هرگونه دستکاری گوش است.

نکته‌ای که متخصصان بسیار بر آن می کنند این است که به هیچ عنوان از گوش پاک‌‌کن و وسایل دیگر برای خارج کردن موم استفاده نکنید، چون تنها باعث هل دادن بیشتر موم به داخل مجرا شده و درمان را مشکل‌تر می‌کند. علاوه بر این نباید از آب‌نبات‌های مکیدنی برای تحریک ترشح موم گوش و شمع‌های مخروطی مخصوص گوش برای خروج این ماده استفاده کرد. 

سمعک مراقبت می‌خواهد 

هنوز متخصصان هیچ راه تاییدشده‌ای برای پیشگیری از تجمع موم در گوش پیدا نکرده‌اند، اما به کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند- از جمله کسانی که قبلا دچار این مشکل شده‌اند- توصیه می‌شود هر ? تا ?? ماه یک بار به پزشک مراجعه کنند. کسانی که از سمعک استفاده می‌کنند بهتر است به‌طور منظم برای پیشگیری از تجمع موم گوش معاینه شوند. این کار نه تنها به حفظ عملکرد سمعک کمک می‌کند، بلکه احتمال خراب شدن آن را هم کم می‌کند.

توصیه می‌شود کسانی که مستعد تجمع موم هستند، هر ? تا ?? ماه یک بار با توصیه پزشک و در صورت لزوم، برای شست‌وشوی مرتب گوش مراجعه کنند.

با توجه به این دستورات امید می‌رود از شمار مبتلایان به عوارض تجمع موم گوش، یعنی کاهش شنوایی و عفونت کم شود.