باتری ها (صفحات47 تا 49 کتاب دیلون 2012)

منبع تغذیه کننده ی سمعک ها، باتری ها می باشد که اصطلاحا به آن ها سل هم گفته می شود. از جمله ویژگی های مهم باتری ها می توان به ولتاژ، میزان ظرفیت و اندازه اشاره نمود. رایج ترین نوع باتری ها، باتری های روی – هوا(Zinc-Air) می باشند.

این نوع باتری ها صرفنظر از نوع اندازه ای که دارند توانایی ان را دارند که 1.5 ولت ولتاژ را تولید نمایند. در طی استفاده از این سمعک( ویا حتی برداشتن روکش از روی ان ها)، از میزان یون روی موجود کاسته شده و قدرت و وضوح صدا در نتیجه کاهش می یابد و بالعکس بر اعوجاج صداها افزوده خواهد شد و در نهایت سمعک خاموش می شود. معمولا  باتری ها موقع به اتمام رسیدن، یک صدای بوق هشدار مانند بلندی (نظیر صدای فرکانس پایین با شدت بالا) را تولید می نمایند که به کاربر سمعک این هشدار را می دهند که عمر باتری شان به سر آمده است. البته در برخی دیگر از سمعک ها، با کاهش میزان ولتاژ باتری و رسیدن به یک حد خاص، بصورت خودکار خاموش می شوند.

سمعک های جیبی از باتری های AA و AAA(باتری های معمول مورد استفاده در کنترل تلویزیون یا ساعت دیواری) تغذیه می شوند که معمولا جنس شان منگنز دی اکسید می باشد.

گاها به جای روی در باتری های معمول سمعک ها، از فلز لیتیوم استفاده می شود که می تواند ولتاژی به بزرگی 3 ولت را تولید نماید، هر چند که گران قیمت تر می باشد.

باتری های بزرگتر معمولا حاوی مواد الکترودی بیشتری نیز هستند، بنابراین از طول عمر بالاتری نیز برخوردارند. ظرفیت باتری ها را معمولا بر حسب میلی آمپر ساعت نشان می دهند. برای مثال یک باتری با ظرفیت 100 میلی آمپر، می تواند تغذیه ی 0.5 میلی آمپری یک مدار را به مدت 100 ساعت تامین نماید.

سمعک های سوپر پاور نیازمند باتری های قوی تری هستند که اصطلاحا به باتری های مخصوص چنین سمعک هایی، HP(High Power) گفته می شود. این باتری ها به نحوی همان باتری های معمول روی-هوا هستند با این تفاوت که دارای حفرات هوایی بزرگتری هستند که خود اجازه می دهد تا اکسیژن سریعتر با روی ترکیب شود.

برای بررسی peak current، لازم است که در جعبه ازمون، تون 500 هرتز با حداکثر شدت و در حالی که سمعک روی حداکثر میزان ولوم کنترل اش است ، ارزیابی گردد.

باتری های قابل شارژ:

این باتری ها جدید تر بوده و بیشتر برای افرادی مناسب است که به لحاظ مهارت های جسمانی قادر به وارد یا خارج نمودن باتری سمعک ها نمی باشند.

جنس این نوع باتری ها بیشتر "نیکل-متال هیدرید" می باشد.

این باتری ها را می توان بارها شارژ نمود. طول عمر متوسط این باتری ها حدود 1 تا 3 سال می باشد.

یک ایراد این باتری ها ان است که نسبت به باتری های یکبار مصرف از ظرفیت پایین تری برخوردار بوده و تنها 10 درصد کارایی را نسیته به ان ها خواهند داشت، بنابریان ممکن است که هر شب نیاز به شارژ داشته باشند.

ایراد بعدی این نوع باتری ها ان سات که به دلیل قدرت ولتاژی پایین ترشان، بسختی خواهند توانست که نیروی مورد نیاز برای مدارات وایرلس را تامین نمایند.